Sabancı Olsaydınız Gemileri Yakarmıydınız?

Aile işletmelerinin sonunu hazırlayan konulardan birini de babalarını geçemeyen çocuklar sendromu oluşturuyor. Sıfırdan zirveye çıkan ve belki de ilkokul mezunu olan babaların başarısını geçemeyen çocukların sorunu ne peki? Bunun en büyük gerekçesi, babaların sahada yetişirken çocukların serada yetiştirilmesinden kaynaklanıyor olması. Seradan iş hayatına geçen genç jenerasyon resmen duvara tosluyor. Maalesef bu konu, iş dünyamızın temel sorunu durumunda.

Aileler nasıl hata yapıyor?

Bizim zamanımızda irrikanlarımız yoktu deyip tüm imkanları seferber ediyor, bu da çocukların yetişmesini engelliyor. Çünkü onları var eden yokluktu. Çocukları ise varlık için de yaşatıyorlar. Bakın Ishak Alaton, ne diyor:

“Çocukları zenginlik içinde yaşatmak büyük günahtır.”

İkincisi çocuklarına hiçbir şekilde güvenmeyip yetki devri yapmıyorlar. Burada da yavaş yavaş çocuklarına yetkilerini devretmeli ve onların yetişmesini sağlamalılar.

Genç jenerasyonun hatası ne?

Ciddi başarı kazanmadan fikirlerinin kabul edilmesini istiyorlar. Bunun yanında iş disiplininden babalarına göre çok uzaktalar.

Aslında pek çok genç, ciddi bir başarı kazanmak istiyor ama gemilerini yakamıyor. Gemilerini yakan tek girişimci tanırım. Bu kişi de Ali Sabancıdır.

Sünnet düğününde Ali Sabancı’ya altın bir künye hediye ederler. Künyede “A.Sabancı” yazmaktadır.

Ali Sabancı, bu duruma çok içerler ve şunu fark eder: Sabancıda kalırsa asla Ali olamayacaktır. Şirketteki kabul edilmeyen fikirlerinin de etkisiyle hisse senetlerini satar ve Esas Holdinge geçer. Pegasus’la Türk havacılık tarihinde bir devrim gerçekleştirir. Bugün ülkemizde insanlar çok ucuza uçabiliyorsa Sabancı’nın değil, gemilerini yakan Ali’nin sayesindedir. Peki sizin soyadınız Sabancı olsaydı, siz gemileri yakabilir miydiniz?