Gülen Surat Dedik Bağrımıza Bastık

Yazılı iletişim sırasında duyguları yansıtmak için kullanılan, ağırlıklı olarak noktalardan ve parantezlerden oluşan “smiley” dediğimiz ifadeler internet sayesine yayıldıkça yayıldı. Yazılı ifadenin mimiklerden arındırılmış o kuru görüntüsünü, yanlış anlaşılmaya meyilli doğasını biraz olsun yumuşatabilmek için çoğumuz bunları bolca kullanıyoruz. Ama öyle görünüyor ki iş artık bambaşka bir yere gelmiş. Sociat Neuroscience dergisinde yayımlanan araştırmaya göre, beynimiz artık “smiley” işaretlerine gerçek bir yüz ifadesi görüyormuş gibi tepki vermeye, öyle kabullenmeye başlamış. Araştırmacılar, bu sonuca varmak için beynin duygu durumunu çözümleyen oksitotemporal bölgesindeki hareketliliği incelemiş.

Sonuçta da 🙂 veya 🙂 gibi ifadelerin bu merkezde belirgin bir hareketlilik oluşturduğunu gözlemlemişler. Diğer yandan, işaretler ancak yaygın olarak kullanıldıkları haliyle bu duyguyu oluşturabili-yor. Yani (-: ifadesi,:-) ile aynı etkiyi oluşturamıyor. Bu da gösterilen tepkinin öğrenilmiş olduğu şeklinde yorumlanıyor. Yapılan bu araştırma, teknoloji çağında edindiğimiz kültürün ve davranışların insan doğasında kalıcı izler bıraktığını ortaya koyması açısından son derece çarpıcı. “Dijital doğanlar” olarak tanımladığımız, televizyonda kanal değiştirmek için bile ekrana parmağını dokunup kenara doğru çekmeye çalışan çocukların zihninde neler oluyor kim bilir. Araştırmanın detaylarını bit.ly/smileyrsc adresinde bulabilirsiniz.