Kalıcı bir uzay kolonisinde insanlar ne yiyecek?
Kolonicilerin başka bir gezegene ayak basar basmaz hidroponik tarıma başlamaları, bunun için de sımsıkı paketler halinde bir araya getirilmiş bodur ya da cüce kültür bitkilerini kullanmaları gerekecek. Cornell Üniversitesi’nde Dünya’dan uzun vadeli ayrılıklarda gıda işleme ve atık yönetimi konularını araştıran profesör Jean Hunter, en mantıklısının öncelikle çabuk yetişen salatalık yeşil bitkileri ye tiştirmek olduğunu söylüyor. Yani marul, turp, havuç, domates, salatalık ve diğer sebzeler. Koloniciler daha sonra karbonhidrat bakımından daha zengin besinlere yönelecek: tatlı patates, pirinç ve buğday gibi. Ardından protein ve yağ bakımından zengin bitkiler, örneğin yer fıstığı ve soya fasulyesi yetiştirilebilir.
Dolayısıyla, kolonicilerin üç aşağı beş yukarı bir vejetaryen diyeti benimsemesi gerekecek. Böcekleri, kobay farelerini ve diğer hayvanları çoğaltmaya çalışabilirler ancak bunlarla uğraşmak halihazırda aşırı fazla olan yüklerini artıracak. “Küçük ölçekli tarım çok verimsizdir,” uyarısında bulunuyor Hunter. “Kolonicilerin kendi yiyeceklerini yetiştirip işleyecekleri duruma gelmek için ne kadar insan gücü gerektiğini göz zardı etmelerinden korkuyorum” diyor Hunter. “Atalarımız gibi geçimlik tarımcıya dönüşebilir, sırf karınlarını doyurmak için tüm gün tarlada çalışmak zorunda kalabilirler.”
Koloniciler tüm zamanlarını bu işe ayırmadan gıda elde etmenin bir yolunu bulsalar ve hidropoink kültürde bir anda yayılıveren ekin hastalıklarının üstesinden gelseler bile, evden getirecekleri yedek yiyeceğe ihtiyaçları olacak. “İlk ekinlerin yetişmesi dört ila altı ayı bulur” diyor Hunter. O yüzden, ilk gelenlerin yanlarında çok miktarda raf ömrü uzun ya da paketlenmiş gıda getirmesi gerekecek.
İşte, ileri gıda teknolojisindeki gelişmeler de burada devreye giriyor. Uzay bilimcilerin mühürlenmiş torbaların içinde dört ya da beş yıl dayanacak besinler üretmeyi öğrenmesi gerekiyor. Şu an böylesi ürünlerin raf ömrü, bu değerin ancak yarısı kadar. Ne var ki mikrodalgayla sterilizasyon ve yüksek basınçla işleme gibi yöntemler raf ömrünü hatırı sayılır oranda uzatabilir.
Peki o zaman koloniciler yanlarına ne tür besinler alacak? Geçen yılın Ağustos’unda biten, NASA’nın fon sağladığı Havvaii Uzay Keşif Örnek-seme ve Benzetimi’nde Hunter ve meslektaşları, mürettebata hem paketli gıdalar hem de kendilerinin hazırlayabileceği temel içerikler verdi. Sonuçta katılımcıların kendi hazırladıkları gıdalardan çok daha az sıkıldığı ortaya çıktı. Bu çok önemli. “Çok lezzetli olan bir şeyden hemen sıkılabilirsiniz” diyor Hunter. “Bu gıdalar, daha uzun süre yemeye devam edebileceğiniz vasat gıdalar kadar işe yaramıyor”.
