Vücutyağı Kazalarda Yastık Vazifesi Görürmü?

YAG GERÇEKTEN DE şiddetli çarpışmalarda darbe emici rol oynayabiliyor. 2003’te trafik kazası kurbanları üstünde yapılan bir araştırmada derialtı yağı fazla olanların karın yaralanmalarının daha az olduğu görüldü. Fakat yağın hava yastığı olarak işlevi ancak bu kadar. Bir sürücü öne doğru savrulduğunda bedeni ne kadar ağırsa durdurmak için o kadar fazla kuvvet gerekiyor. “Değişen demografi emniyet kemerinde sorunlara yol açıyor,” diyor Virginia Üniversitesi’nin Uygulamalı Biyomekanik Merkezi’nden Richard Kent. Emniyet kemerleri çarpışma testlerindeki mankenler kullanılarak tasarlanmış ve bu mankenler de 168 cm boy, 76 kg ağırlıkla hiç de bugünkü yetişkinlere uymuyor. (Gerçi dünyanın önde gelen çarpışma mankeni üreticilerinden biri kısa süre önce 125 kiloluk obez bir model üretme planını açıkladı.) Kent’in açıklamasına göre pelvis (leğen kemiği) emniyet kemerinde yükü taşıyan ana eleman. Fakat kocaman bir göbek söz konusuysa kaza anında emniyet kemeri kucaktan kayıyor. Kemerler iskelete temasta etkisini gösteriyor ve yumuşak dokuya temas bu koruyucu etkiyi geciktiriyor.

Kent bu durumu gözlemlemek için sekiz adet kadavrayı otomobillere oturtup kemerlerini bağlayarak saatte 50 km hızla çarpıştırdı. Ağır çekim videolarda obez bedenlerin koltuklarından, göğsün alt kısmı ve pelvis önde olarak fırladığı görüldü. Gövdesi daha küçük olanlar ise yerlerinde kaldılar ve gövdelerinin üst kısmı ve başları öne savruldu. Bu da trafik kazalarında obezlerde görülen yaralanmaları açıklıyor: Bacaklarda daha çok, başta daha az hasar ve daha yüksek ölüm oranı.

Kısa cevap: Bazı yaralanmaları önlüyor ama başka yaralanmalara yol açıyor.